Ο αγώνας ενάντια στον κουκουλονόμο, ενάντια στην ποινικοποίηση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων είναι αγώνας όλων μας

Τα τελευταία χρόνια, μέσα σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης του συστήματος σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό – θεσμικό – κοινωνικό – πολιτισμικό – οικολογικό), όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας δέχονται τη λυσσαλέα επίθεση των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών, που με νέα διαρκώς μέτρα επιδεινώνουν δραματικά τους όρους ζωής εκατομμυρίων εργαζόμενων, άνεργων, συνταξιούχων, νεολαίων, ντόπιων και μεταναστών. Κατακόρυφη μείωση μισθών και συντάξεων, εντατικοποίηση και φόβος απολύσεων στους εργασιακούς χώρους, ραγδαία αύξηση της ανεργίας, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, διάλυση του συστήματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, δυσβάσταχτη φορολόγηση μέσα από δεκάδες χαράτσια.
Μέσα σε αυτή την αγωνιώδη προσπάθεια των αφεντικών να γονατίσουν την κοινωνία βυθίζοντάς τη όλο και περισσότερο στην ανασφάλεια, το φόβο, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, επιστρατεύτηκαν τα τελευταία χρόνια κάθε λογής κατασταλτικά μέτρα για να πνίξουν κάθε προσπάθεια συλλογικής κοινωνικής αντίστασης και να τρομοκρατήσουν τους αγωνιζόμενους στους δρόμους: βίαιη διάλυση των διαδηλώσεων με τόνους χημικών, ξύλο και συλλήψεις, στοχευμένες επιθέσεις σε μπλοκ εργατικών σωματείων βάσης, συνελεύσεων γειτονιάς, αναρχικών, αντιεξουσιαστών, κομμουνιστών και κοινωνικών αγωνιστών, απαγόρευση απεργιών και αστυνομικές επιθέσεις σε εργατικές κινητοποιήσεις και αντιρατσιστικές/αντιφασιστικές κινήσεις, επιβολή καθεστώτος έκτακτης ανάγκης σε ολόκληρα χωριά και διώξεις των αγωνιζόμενων κατοίκων τους με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο επειδή αντιστάθηκαν στη λεηλασία του τόπου τους (Σκουριές), εισβολές σε κατειλημμένους χώρους αγώνα.
Μέρος της απόπειρας εφαρμογής νέων ειδικών κατασταλτικών νόμων με στόχο την ποινικοποίηση των αγωνιζόμενων σε ευρεία κλίμακα, αποτελεί και ο κουκουλονόμος, ο νόμος δηλαδή «για την τέλεση πράξεων με καλυμμένα χαρακτηριστικά», εφεύρημα στη φαρέτρα του κατασταλτικού οπλοστασίου του κράτους προκειμένου να κάμψει τη δυναμική που αναπτύχθηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του ΄08, με αφετηρία τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Έκτοτε εφαρμόστηκε ευρέως σε εκατοντάδες αγωνιστές που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια κοινωνικών συγκρούσεων και απεργιακών διαδηλώσεων ενάντια στα συνεχή μέτρα οικονομικής λεηλασίας των τελευταίων ετών, αλλά και σε αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις, σε διαδηλώσεις για την επέτειο της δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου, σε κινήσεις αλληλεγγύης και αντίστασης στο κατασταλτικό κύμα που στόχευε τους κατειλημμένους χώρους αγώνα, ακόμα και σε μαθητές που συμμετείχαν σε καταλήψεις σχολείων και μαθητικές κινητοποιήσεις (μαθητοδικεία). Συλλήψεις μαθητών με εφαρμογή του κουκουλονόμου έχουμε στην Αθήνα, τη Λάρισα, τη Σάμο και τη Θεσσαλονίκη.
Κραυγαλέο παράδειγμα της χρήσης του ως απόπειρα ποινικοποίησης και τρομοκράτησης των αγώνων αποτελεί η αστυνομική περικύκλωση προσυγκέντρωσης της Αυτόνομης Συνέλευσης Ζωγράφου και του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου Βίλα Ζωγράφου που καλούσαν στη γειτονιά τους για να κατέβουν συντονισμένα σε κεντρική απεργιακή διαδήλωση το Σεπτέμβρη του 2012, και η σύλληψη δεκάδων συναγωνιστών που διώκονται σε βαθμό κακουργήματος για «πρόθεση (!) κάλυψης χαρακτηριστικών», με βάση το απλό γεγονός ότι στις τσάντες τους είχαν μάσκες, ένα στοιχειώδες δηλαδή μέσο αυτοπροστασίας των διαδηλωτών από τα δακρυγόνα. Άλλο παράδειγμα είναι η σύλληψη συναγωνίστριας από τη Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων σε απεργιακή διαδήλωση τον Φλεβάρη του 2011, η οποία διώκεται μαζί με δύο ακόμα διαδηλωτές σε βαθμό κακουργήματος, αφού οι «καρμπόν» πλημμεληματικές κατηγορίες που φορτώνονται συνήθως σε όσους συλλαμβάνονται σε διαδηλώσεις «αναβαθμίστηκαν» στην περίπτωσή τους με βάση τον κουκουλονόμο.
Στις αρχές Μάρτη ξεκίνησε μέσα από τα κελιά των φυλακών μαζική απεργία πείνας δεκάδων πολιτικών κρατούμενων, διεκδικώντας την κατάργηση των τρομονόμων (187 και 187Α), του κουκουλονόμου, των φυλακών τύπου Γ, την οριοθέτηση της χρήσης του DNA σαν αποδεικτικό μέσο και την απελευθέρωση του πολυτραυματία Σάββα Ξηρού.
Πολυάριθμες κινήσεις συμπαράστασης και αλληλεγγύης εκδηλώθηκαν με αφετηρία το δίκαιο αγώνα των απεργών πείνας. Καταλήψεις δημόσιων κτιρίων, δημαρχείων, κομματικών γραφείων, ραδιοφωνικών σταθμών, μοτοπορείες σε νοσοκομεία και γειτονιές, συγκεντρώσεις και πορείες στην Αθήνα και την επαρχία. Στα τέλη Μάρτη η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών καταλήφθηκε και μετατράπηκε σε κέντρο αγώνα, πληροφόρησης και διεκδίκησης των αιτημάτων των απεργών.
Τις ίδιες μέρες, σε ένδειξη αλληλεγγύης με την απεργία αλλά και ως μέρος του συνολικότερου αγώνα για την κατάργηση του ειδικού νομικού κατασταλτικού οπλοστασίου του κράτους δεκάδες αγωνιστές προχώρησαν σε κίνηση πολιτικής ανυπακοής αρνούμενοι τον περιοριστικό όρο της παρουσίας τους στα αστυνομικά τμήματα που τους είχε επιβληθεί από την παραπομπή τους για κακούργημα με βάση τον κουκουλονόμο. Το κράτος δεν άργησε να απαντήσει σε αυτή την κίνηση, ανοίγοντας δικογραφία σε βάρος δύο συντρόφων που προσήχθησαν κοντά στην Πρυτανεία και συμμετέχουν στην κίνηση ανυπακοής, με κατηγορία που αφορά την άρνηση παρουσίας τους στο αστυνομικό τμήμα.
Μπροστά στην ανυποχώρητη στάση των απεργών πείνας και την κλιμάκωση των κινήσεων αλληλεγγύης ενόψει της συζήτησης στη Βουλή για τα σχετικά νομοσχέδια και τις τροπολογίες τους, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, οι πρυτανικές αρχές και τα ΜΜΕ εξαπέλυσαν τόνους λάσπης σε μια προσπάθεια συκοφάντησης και απομόνωσης του αγώνα, ενώ παράλληλα με τον ιδεολογικό πόλεμο κλιμακώθηκε η καταστολή με συλλήψεις και προσαγωγές, με απαγόρευση συζητήσεων, συγκεντρώσεων και πορειών, με καταπάτηση του κοινωνικού ασύλου από τις αστυνομικές δυνάμεις που έθεσαν σε κλοιό το κτήριο και επέβαλαν τριήμερο αποκλεισμό απαγορεύοντας την είσοδο σε δεκάδες αλληλέγγυους και συλλαμβάνοντας όσους έβγαιναν από αυτό, και τέλος με την εισβολή στην κατειλημμένη πρυτανεία και τη σύλληψη όσων βρίσκονταν μέσα.
Το ίδιο απόγευμα ολοκληρωνόταν η διαδικασία στην ολομέλεια της βουλής με την κατάκτηση σημαντικού μέρους των αιτημάτων των απεργών πείνας. Συγκεκριμένα στην περίπτωση του κουκουλονόμου καταργήθηκε για τις διαδηλώσεις η επιβαρυντική διάταξη για πράξεις που τελέστηκαν με καλυμμένα χαρακτηριστικά και για τις ληστείες μειώθηκε το ελάχιστο όριο ποινής από τα 10 στα 5 χρόνια κάθειρξης.
Οι συνελεύσεις γειτονιάς, ως ζωντανό κομμάτι των αυτοοργανωμένων συλλογικών κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων που εκδηλώνονται από τα κάτω, έχοντας δεχτεί κι εμείς στο παρελθόν κατασταλτικά χτυπήματα με αποτέλεσμα δολοφονικές επιθέσεις, συλλήψεις, διώξεις και δίκες συναγωνιστών μας με το κακούργημα του κουκουλονόμου
  • Στηρίζουμε την κίνηση πολιτικής ανυπακοής και απαιτούμε την παύση του καθεστώτος ομηρίας όλων των αγωνιστών που διώκονται  με τον κουκουλονόμο -ανάμεσα στους οποίους και αρκετοί συναγωνιστές από τις συνελεύσεις μας- καθώς και την άρση των περιοριστικών όρων που εξακολουθούν να ισχύουν και ύστερα από την κατάργησή του που κατακτήθηκε μέσα από τον αγώνα.
  • Καταγγέλλουμε την κατάλυση του κοινωνικού ασύλου του πανεπιστημίου που αποτελεί κατάκτηση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων εδώ και δεκαετίες.
  • Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους συλληφθέντες της Πρυτανείας και σε όσους διώκονται για κινήσεις αλληλεγγύης κατά τη διάρκεια της απεργίας. 
Δίχως να τρέφουμε αυταπάτες για εναλλακτική διαχείριση των συστημάτων εξουσίας και εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, προτάσσουμε τον αγώνα από τα κάτω για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας, την αυτοοργάνωση, την αντίσταση και την αλληλεγγύη στους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τα σχολεία και τις σχολές.
Ιούνης 2015
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*