Οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες δεν ποινικοποιούνται, δεν καταστέλλονται

Την Πρωτομαγιά του 2015 διοργανώνεται η συγκέντρωση NO EXPO, από ένα πολύμορφο κίνημα κοινωνικής αντίστασης, στο Μιλάνο της Ιταλίας. Τη συγκεκριμένη συγκέντρωση στήριξαν αγωνιστές και συλλογικότητες από διάφορες χώρες όπου διαδήλωσαν ενάντια στη φιέστα του διεθνούς κεφαλαίου. Την επόμενη μέρα, στις 2 Μάη 2015, οι ιταλικές αστυνομικές αρχές προβαίνουν σε μαζικές προσαγωγές ατόμων με την πρόφαση ότι εξήλθαν από κατειλημμένο κοινωνικό χώρο. Ανάμεσά τους και οι πέντε φοιτητές απ’ την Ελλάδα, οι οποίοι ενώ κρατήθηκαν για ώρες χωρίς την παρουσία διερμηνέα, με τη βία τους απέσπασαν δακτυλικά αποτυπώματα και γενετικό υλικό. Τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς να τους απαγγελθεί καμία κατηγορία. Έξι μήνες μετά, την Πέμπτη 12 Νοέμβρη, μέρα γενικής απεργίας, συλλαμβάνονται οι πέντε φοιτητές από την Αγία Παρασκευή μετά από την έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, που εξέδωσε το Ιταλικό κράτος εναντίον τους. Την ίδια μέρα (12/11) η ιταλική αστυνομία συλλαμβάνει και πέντε Ιταλούς στο Μιλάνο για την ίδια υπόθεση. Κατηγορούνται όλοι για τη συμμετοχή τους στη συγκέντρωση ΝΟ ΕΧPO. Στις 13/11, την επόμενη της σύλληψής τους, πραγματοποιείται μαζική συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το εφετείο Αθηνών, όπου αποφασίζεται η μη προφυλάκισή τους με περιοριστικούς όρους (τρεις φορές την εβδομάδα παρουσία στο Α.Τ. της περιοχής τους και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα). Η απόφαση για την έκδοσή τους στις ιταλικές αρχές αναμένεται εντός ολίγων ημερών. 

 Οι εκθέσεις EXPO, ένα ακόμα παγκόσμιο πανηγύρι των “καπιτα-ληστών”, είναι διοργανώσεις για την προώθηση – διαφήμιση προϊόντων του κεφαλαίου και τη σύναψη εμπορικών συμφωνιών με κύριο σκοπό την αύξηση των κερδών τους. Για την πραγματοποίηση της έκθεσης και για να αποφασίσουν οι ισχυροί του πλανήτη για την «παγκόσμια επισιτιστική κρίση» (κεντρική θεματική της EXPO Μιλάνου), πληθυσμοί εκτοπίστηκαν από τις φτωχογειτονιές, έκτακτα μέτρα ασφαλείας τέθηκαν σε εφαρμογή και εργαζόμενοι της έκθεσης εργάστηκαν κάτω από άθλιες συνθήκες, απλήρωτης μαύρης εργασίας. Ενώ το κεφάλαιο “στολίζει” τις βιτρίνες του, στα πρότυπα του παγκόσμιου καπιταλισμού και σε συνεργασία με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, επιβάλλει σκληρά μέτρα λιτότητας οδηγώντας τους λαούς σε κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση. 

Τα κράτη και οι μηχανισμοί τους για να ελέγξουν τις αντιδράσεις των «από τα κάτω», εντείνουν την εκμετάλλευση, το φόβο, την αστυνομοκρατία και την καταστολή. Θωρακίζονται νομικά, ψηφίζοντας τρομονόμους που εμπεριέχουν διατάξεις, όπως το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης. Εντάλματα σύλληψης ενεργοποιούνται και σε διεθνές επίπεδο, μετά από σύναψη διακρατικών συμφωνιών (πόλεμος κατά της τρομοκρατίας). Αν και μέχρι τώρα η συγκεκριμένη διάταξη χρησιμοποιείται για έκδοση ανθρώπων με σοβαρά ποινικά αδικήματα, είναι η πρώτη φορά που τίθεται σε ισχύ για πολιτική δράση. Εάν οι διωκόμενοι εκδοθούν, θα δικαστούν σύμφωνα με τους νόμους που ισχύουν στο κράτος όπου εκδίδονται. Εκτός από τις βαριές ποινές που θα αντιμετωπίσουν οι πέντε αγωνιστές αν δικαστούν, η έκδοσή τους και μόνο θα σημάνει τη φυσική, οικονομική και πολιτική τους εξόντωση. Με την ενεργοποίηση του συγκεκριμένου εντάλματος ξεκινάει μια χωρίς προηγούμενο ποινικοποίηση και καταστολή οποιασδήποτε κοινωνικής αντίστασης, που τελικό στόχο θα έχει την πλήρη υποταγή των αγωνιζόμενων. 

Οι αγωνιστές που διώκονται είναι πέντε από τους χιλιάδες που ανταποκρίθηκαν στο παγκόσμιο κάλεσμα της “NO EXPO”, διαδηλώνοντας ενάντια στη διεθνή ελίτ του καπιταλισμού και στο μέλλον που μας επιφυλάσσει. Συμμετέχουν στους φοιτητικούς, κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ενάντια στην υποτίμηση και την εκμετάλλευση της ζωής μας. Μέσα από τη δράση τους στην ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγ. Παρασκευής έχουμε βρεθεί σε κοινούς αγώνες στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.