Η μοτοπορεία αλληλεγγύης στους εργατικούς αγώνες ξεκίνησε από τον σταθμό του μετρό Αγ. Αντωνίου στο Περιστέρι γύρω στις 12 το μεσημέρι με τη συμμετοχή πολλών συναγωνιστών/τριών από τις λαϊκές συνελεύσεις Αιγάλεω, Ιλίου, Περιστερίου και Χαϊδαρίου.
Ο πρώτος σταθμός ήταν στη Λουκίσσα ΑΕ, στο κιόσκι που έχουν στήσει εργαζόμενοι απέναντι από τις εγκαταστάσεις της εταιρίας προκειμένου να εξυπηρετούνται οι βάρδιες του αγώνα μέχρι να κατευοδοθεί. Ενημερωθήκαμε για τις τελευταίες εξελίξεις και μετά από αμοιβαίες δσμεύσεις αλληλεγγύης…
..αναχωρήσαμε για το ‘Άλτερ”. Η κατάσταση εκεί δεν έχει τη δυναμική των πρώτων ημερών, με το “πέσιμο του σήματος” να μην μπορεί να ξεπεραστεί σε επίπεδο επικοινωνίας του αγώνα, αλλά αρκετοί εργαζόμενοι βρίσκονταν εκεί, μας πρόσφεραν “αγωνιστικό καφεδάκι” και μας ενημέρωσαν, επίσης, για τις τελευταίες εξελίξεις (η νέα διοίκηση, οι μανούβρες του Κουρή, η ομηρεία στα πολιτικά παιχνίδια εν όψει των εκλογών). Μετά από 20 περίπου λεπτά αναχωρήσαμε και μέσω του Κηφισού, της Ιεράς Οδού, διασχίζοντας το κέντρο του Αιγάλεω, της Καραϊσκάκη,διασχίζοντας το κέντρο του Χαϊδαρίου, βγήκαμε στην Εθνική Οδό για να φτάσουμε μετά από μισή περίπου ώρα στις πύλες της Ελληνικής Χαλυβουργίας, στον Ασπρόπυργο.
Οι χαλυβουργοί περισσότεροι ακμαίοι παρά ποτέ μας δέχτηκαν με εγκαρδιότητα, μας ενημέρωσαν για τον αγώνα τους (τα παιχνίδια του Κουτρουμάνη, οι διαρκείς προσπάθειες απεργοσπασίας από μεριάς του Μάνεση, η αδιαλλαξία των χαλυβουργών και η επιστροφή της ομοφωνίας στην τελευταία τους συνέλευση το Σάββατο 14 Μάρτη γεγονός που χαλυβδώνει και πάλι την απεργία) και δημιούργησαν την προυπόθεση να ανοίξει ένας μεγάλος διάλογος γύρω από τα πολλά ζητήματα που έχουν παρουσιαστεί στους 5 ολόκληρους μήνες της απεργίας τους: από την σχέση των απεργών με το ΠΑΜΕ (ξεκαθάρισαν ότι θεωρούν τη σχέση αυτή αδιαμφισβήτητα βοηθητική αλλά όχι ηγεμονική μέσα στις γραμμές των χαλυβουργών…), την στάση των απεργών προς τις λαϊκές συνελεύσεις (πάντα καλοδεχούμενες και κανένα άσχημο υπονοούμενο δεν αναφέρεται σ’ αυτές στις ανακοινώσεις του σωματείου τους…) και την παρουσία της Χρυσής Αυγής στην πύλη του εργοστασίου (έγιναν πολύ διαφορετικά τα πράγματα σε σχέση με αυτά που έχει εμφανίσει η “οργάνωση” στο βίντεό της…)
Μετά από μισή περίπου ώρα αποχωρήσαμε και από την Ελληνική Χαλυβουργία ανανεώνοντας τα ραντεβού της αλληλεγγύης.
Κείμενο απο το blog της λαϊκής συνέλευσης Αιγάλεω
Leave a Reply