Στις 6 Νοέμβρη έρχεται άλλη μια «Κυριακή εκπτώσεων», άλλη μια εργάσιμη Κυριακή για τους εργαζόμενους στον κλάδο του εμπορίου που εγκαινιάζει τον εορταστικό εφιάλτη του Δεκέμβρη με τα «παραδοσιακά» ελαστικά ωράρια και άλλες δύο εργάσιμες Κυριακές (11 και 18/12). Με τα περίφημα 10μερα προσφορών και τις «γιορτές» μεθοδεύεται η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας ενώ συνεχίζονται καθημερινά οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες, η εντατικοποίηση στους χώρους δουλειάς και η επίθεση των αφεντικών στα ήδη πετσοκομμένα δικαιώματά μας.
Ας τελειώνουμε με την σύγχυση!
Οι εργάσιμες Κυριακές που αρχικά εφαρμόστηκαν «πιλοτικά», είναι εδώ και 2 χρόνια νόμος του κράτους. Υπηρετώντας την βούληση των εργοδοτών, οι κυβερνήσεις τσακίζουν την κυριακάτικη αργία νομοθετώντας τις 8 εργάσιμες Κυριακές τον χρόνο, δήθεν στα πλαίσια 10μερων προσφορών. Παράλληλα, η ψήφιση των πολυνομοσχεδίων που συνοδεύουν το 3ο μνημόνιο, ανοίγει τον δρόμο για την πλήρη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού, λοιπόν. Όσοι μας έλεγαν «έλα μωρέ μια Κυριακή είναι, μια φορά στο τόσο!», όλοι αυτοί που χαρακτήριζαν τους συναδέλφους μας που σηκώνουν κεφάλι και αντιδρούν ως μίζερους και κινδυνολόγους, ήρθε η ώρα να αναμετρηθούν με την σκληρή πραγματικότητα. Αυτό που αρχικά δεν υπήρχε ούτε σαν ιδέα, δοκιμάστηκε με «επιτυχία» 2 φορές τον χρόνο, μετά έγινε νόμος για 8 Κυριακές τον χρόνο με 3 απ’ αυτές μέσα στον «εορταστικό» Δεκέμβρη. Και τώρα τι;
Να τελειώνουμε με τα ψέματα των εργοδοτών και τις αυταπάτες μας!
Παράλληλα με τις εργάσιμες Κυριακές, οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες στον κλάδο του εμπορίου έχουμε να υποστούμε και τον εκβιασμό των περίφημων «Λευκών Νυχτών», αυτών των άθλιων εμπορικών «γιορτών» που στήνουν οι εργοδότες του εμπορίου χέρι-χέρι με τις κατά τόπους δημοτικές αρχές στο όνομα της «τόνωσης της αγοράς» ενώ αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε ως τα ξημερώματα. Ήδη την φετινή χρονιά, οι «Λευκές Νύχτες» εξαπλώθηκαν ανά τις πόλεις της Ελλάδας σαν επιδημία, ειδικότερα μέσα στη καλοκαιρινή σεζόν. Και το αποτέλεσμα λίγο-πολύ αναμενόμενο για όσους δεν στριμώχνονται στον παραμορφωτικό φακό των αφεντικών: η περίφημη «τόνωση της αγοράς» ήταν το πιο σύντομο ανέκδοτο ενώ πέρα από τους εργαζόμενους στο εμπόριο τη «νύφη» πληρώνουν και οι συνάδελφοι στον επισιτισμό (σερβιτόροι-ες, μάγειρες, ντελιβεράδες κ.α) οι οποίοι ακολουθούν τα ξεχειλωμένα ωράρια του εμπορίου δουλεύοντας ως τα αξημέρωτα. Βέβαια, οι εργοδότες ήδη βρίσκονται αντιμέτωποι με την οργανωμένη κινητοποίηση των εργαζομένων, των σωματείων, των συλλογικοτήτων και των συνελεύσεων στην Αθήνα αλλά και αλλού. Ήδη τον περασμένο Φλεβάρη η ακύρωση της «λευκής νύχτας» στη Νέα Σμύρνη, τα οργανωμένα μπλοκαρίσματα σε Γλυφάδα, Ίλιον και Μαρούσι καθώς και η πρόσφατη ακύρωση «λευκής νύχτας» στα Ιωάννινα στα τέλη του Οκτώβρη, μας δείχνει ότι ενωμένοι και οργανωμένοι μπορούμε να σπάσουμε τον τσαμπουκά της εργοδοσίας και να ανασάνουμε.
Οργάνωση κι αγώνας στους χώρους της δουλειάς – της εργοδοσίας να σπάσει ο τσαμπουκάς
Στον κλάδο του εμπορίου, αυτή τη στιγμή, διεξάγεται ένας τεράστιος πόλεμος ει βάρος των εργαζομένων. Τεράστιες αλυσίδες supermarkets (Βερόπουλος, Μαρινόπουλος κ.α) προβαίνουν σε μαζικές εκκαθαρίσεις-απολύσεις με αφορμή λουκέτα ή «εξαγορές» ενώ σε μια σειρά επιχειρήσεων οι συνάδελφοι-ισσες παραμένουν όμηροι των εργοδοτικών ορέξεων και των παζαριών μεταξύ μεγάλων συμφερόντων. Παράλληλα, δεχόμαστε μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε ένα από τα βασικά δικαιώματά μας, το ίδιο το ωράριο, με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τις γελοίες «λευκές νύχτες». Κι όλα αυτά σε έναν κλάδο χωρίς συλλογική ή κλαδική σύμβαση όπου βασιλεύει η ατομική διαπραγμάτευση, η ανακύκλωση των εργαζομένων με προγράμματα voucher ή εργολαβικές εταιρείες, η εργοδοτική αυθαιρεσία και οι ταπεινώσεις στους χώρους δουλειάς. Και ως κερασάκι στη τούρτα, έρχονται τα νέα αντεργατικά μέτρα της «πρώτη φορά αριστερά» που επιχειρούν να απελευθερώσουν τις ομαδικές απολύσεις και να παραδώσουν το δικαίωμα της αντ-απεργίας στα χέρια των εργοδοτών. Η μεγαλύτερη «ελπίδα» των αφεντικών γίνεται πραγματικότητα. Εκτός αν αντί για ελπίδα, τους χαρίσουμε εφιάλτες.
Όλα όσα βιώνουμε στον κλάδο του εμπορίου,με το τσαλαπάτημα των εργασιακών δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειάς μας, δεν μπορούν να αλλάξουν αν δεν ενεργήσουμε μέσα στους χώρους εργασίας μας. Οι μόνοι που μπορούμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, να διεκδικήσουμε όσα μας κλέβουν και όσα δικαιούμαστε, να ακυρώσουμε κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία, είμαστε εμείς οι ίδιοι, μέσα στους χώρους εργασίας μας. Μέσα από ορατές ή αόρατες επιτροπές εργαζομένων, μέσα από εργατικές συλλογικότητες, μέσα από τα σωματεία μας.
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ/ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
orthostasia.wordpress.com
Leave a Reply