30/1 Παρέμβαση έξω από την Πέτρου Ράλλη

ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥ ΡΑΛΛΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ/ΩΝ

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου στις 5 το πρωί, μετανάστες-κρατούμενοι, στη διεύθυνση αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη δραπετεύουν χρησιμοποιώντας σεντόνια και κουβέρτες, βγαίνουν στο προαύλιο και πηδούν την περίφραξη της φυλακής. Μετά από καταδίωξη, οι 5 διαφεύγουν, ενώ ο ένας ξυλοκοπείται και συλλαμβάνεται. Η απόδραση αυτή αποτελεί απάντηση στην κράτησή τους, η οποία χαρακτηρίζεται από τις άθλιες συνθήκες εγκλεισμού και τη συνεχή καταστολή σε κάθε μορφής διεκδίκησής τους.

Παρόλο που τα φώτα της δημοσιότητας έχουν πέσει στην απόδραση από το κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη, παρουσιάζοντας του δραπέτες ως εγκληματίες- επικίνδυνους για τη δημόσια ασφάλεια, δεν είναι λίγες οι πράξεις αντίστασης και διεκδίκησης μέσα από τα τείχη. ‘Όλοι αυτοί οι αγώνεςπαρέμειναν στην αφάνεια και απαντήθηκαν από το κράτος με περισσότερη καταστολή και βία. Στην πιο κοντινή μνήμη μας, έχουμε την περίπτωση των 8 αλγερινών, οι οποίοι απαίτησαν να δουν το διοικητή της Πέτρου Ράλλη και ως απάντηση οι μπάτσοι τους έσπασαν τα κόκκαλα, του συνέλαβαν και μάλιστα τους έστησαν δικογραφία, με αποτέλεσμα να εκτίσουν ένα χρόνο προφυλάκιση. Στη συνέχεια, το δικαστήριο δικαίωσε τους μπάτσους, καταδικάζοντας τελικά τους μετανάστες σε τριετή φυλάκιση με αναστολή. Από την άλλη, το καλοκαίρι, κρατούμενες και κρατούμενοι έβαλαν φωτιά στα κελιά τους, βγάζοντας ακόμα μία κραυγή για τις τραγικές συνθήκες κράτησης και διεκδικώντας την απελευθέρωσή τους. Το Νοέμβριο, μετανάστες προέβηκαν σε απεργία πείνας, η οποία καταπνίχθηκε βίαια από τους μπάτσους και πάλι.

Η Πέτρου Ράλλη, ως διεύθυνση Αλλοδαπών αττικής , αποτελεί κομβικό σημείο στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή της επίσημης μεταναστευτικής πολιτικής , καθώς σε συνεννόηση με την πολιτική εξουσία, εκδίδει εσωτερικές οδηγίες προς τα αστυνομικά τμήματα της αττικής καθορίζοντας έτσι την πρακτική της αστυνομίας απέναντι στις/στους μετανάστριες-ες και ευθυγραμμίζοντάς τη με τις εκάστοτε πολιτικές επιδιώξεις.

Ταυτόχρονα η πέτρου ράλλη είναι ένα από τα κέντρα κράτησης κολαστήρια του ελληνικού κράτους και της ευρώπης φρούριο. Η διαχείριση των μεταναστριών-ων γίνεται με ένα ευρύ φάσμα κατασταλτικών πρακτικών.

Από τη μια άθλιες συνθήκες διαβίωσης που έχουν οδηγήσει σε θανάτους, βρωμιά, κοριοί, ασθένειες, ελλειψη ιατρικού προσωπικού, άθλιο φαγητό.

Από την άλλη απομόνωση αορατότητα, καθημερινοί εξευτελισμοί από τους μπάτσους , κανονισμοί που ουσιαστικά αποτρέπουν τα επισκεπτήρια και την επικοινωνία με τον έξω κόσμο, άγνοια της διάρκειας του εγκλεισμού, βασανισμοί και ξυλοδαρμοί για οποιαδήποτε αφορμή, δικογραφίες και φυλακίσεις για παραδειγματισμό.

Εμείς όλο αυτό το διάστημα βρισκόμαστε δίπλα στις/στους έγκλειστες/ους και σπάμε την επιβαλλόμενη αορατοποίηση στηρίζοντας τους αγώνες τους, δημοσιοποιώντας τις συνθήκες και το καθεστώς κράτησης τους και φέρνοντας στην επιφάνεια τις φωνές τους. Η προσπάθεια για την κατάκτηση της ελευθερίας τους έστω και προσωρινά μέσω μιας απόδρασης, σπάει έναν κρίκο της αλυσίδας της μεταναστευτικής πολιτικής. Της μεταναστευτικής πολιτικής που με όποιο προσωπείο και αν πλασάρεται οδηγεί στην υποτίμηση και τον εκμηδενισμό της ανθρώπινης ύπαρξης.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΑΠΕΤΕΣΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΕΓΚΛΕΙΣΤΕΣ-ΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ

Συντονισμός συλλογικοτήτων και ατόμων ενάντια στα κέντρα κράτησης

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*