ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ [Παρασκευή 18/1, πλ. δημαρχείου, 7μμ]

Η «ΑΝΑΠΤΥΞΗ» ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΧΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΡΙΩΝ – ΕΡΓΑΤΩΝ

Ο επισφαλής εργαζόμενος, τα αφεντικά και η επιθεώρηση εργασίας.
Ο Μοχάμετ, εργαζόταν ως διανομέας στο ψητοπωλείο «ΒΕΑΚΗ 56» για 375 ημέρες χωρίς ρεπό, για 7 και πλέον ώρες ημερησίως ενώ ήταν ασφαλισμένος μόνο για 8 ώρες την εβδομάδα, χωρίς δώρα, επιδόματα, νυ­χτερινές προσαυξήσεις και ό,τι άλλο προβλέπει η εργατική νομοθεσία. Στις 29 Σεπτέμβρη 2018, ο Μοχάμετ απολύθηκε όταν διεκδίκησε όσα δεν του κατέβαλε το αφεντικό του Χρήστος Σαλμάς και γι’ αυτό το λόγο προσέφυγε στο ΙΚΑ και στην επιθεώρηση εργασίας Περιστερίου. Στη συνέχεια, έπιασε δουλειά στο ψητοπωλείο «TASTE… ΕΑΤ» όπου ο νέος εργοδότης και φίλος του Σαλμά τον εκβίασε με απόλυση αν δεν απέσυρε την καταγγελία για το ψητοπωλείο «ΒΕΑΚΗ 56». Στην τριμερή συνάντηση της επιθεώρησης (6/12) ο Σαλμάς δεν αποδέχτηκε τις οφειλές ως προς τον εργαζόμενο και στις 7/12 απολύθηκε από το «TASTE… ΕΑΤ» επειδή δεν απέσυρε την καταγγελία. Είναι ξεκάθαρη η συνεργασία των αφεντικών για τη διασφάλιση των συμφερόντων τους. Ο Μοχάμετ απευθύνθηκε ξανά στην επιθεώρηση εργασίας, αλλά και σε συνδικαλιστικούς φορείς, όταν ο Σαλμάς τον απειλούσε μέσω μηνυμάτων να υπογράψει τα χαρτιά. Η προϊσταμένη της επιθεώρησης εργασίας, σε συνεργασία με τον Σαλμά, τον πίεσαν να αποδεχτεί την οικειοθελή αποχώρησή του, αλλά εκείνος δεν υπέκυψε! Δεν είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη επιθεώρηση εργασίας αποτελεί το φόβο και τον τρόμο των εργαζομένων για να διαφυλάξει τα συμφέροντα των αφεντικών.

Ο ξυλοκοπημένος εργαζόμενος, τα αφεντικά κι οι μπράβοι τους.
Στις 23 Δεκεμβρίου τα ξημερώματα, ο Μοχάμετ, κατά τη διάρκεια παραπλανητικής παραγγελίας – παγίδας, για λογαριασμό του ψητοπωλείου στο οποίο εργαζόταν, δέχτηκε δολοφονική – ρατσιστική επίθεση από τον Σαλμά και έναν «φουσκωτό» μπράβο, ο οποίος κρατούσε σιδερογροθιά με ενσωματωμένη λεπίδα. Ο Μοχάμετ μεταφέρθηκε στο Αττικό νοσοκομείο όπου και νοσηλεύτηκε. Την επόμενη μέρα, βγαίνοντας από το νοσοκομείο, διαπίστωσε πως του έλειπαν 170€ τα οποία είχε μαζί του μέχρι και τη στιγμή του ξυλοδαρμού. Το  χρονικό της επίθεσης έχει καταγραφεί από τους μπάτσους της περιοχής και ο εργαζόμενος έχει κάνει μηνύσεις κατά του Σαλμά και του μπράβου.

Η επέλαση της κυριαρχίας κράτους-κεφαλαίου. 
Τα «μεμονωμένα» περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας και βίας με αποκορύφωμα τις εργοδοτικές δολοφονίες είναι αναρίθμητα και συνθέτουν το ψηφιδωτό της επέλασης κράτους και κεφαλαίου. Περιστατικά όπως του Μοχάμετ είτε καταγγέλλονται είτε θάβονται στο φόβο και στην υποταγή. Η «ανάπτυξή» τους στοχεύει στη μέγιστη δυνατή εργατική εκμετάλλευση και στην κοινωνική αποχαύνωση και διάλυση με σκοπό το κέρδος. Διαλύουν τις γειτονιές απομακρύνοντας τους κατοίκους από τα σπίτια τους (όπως έγινε στη Βεάκη), καταπατούν τους ελεύθερους χώρους (καφέ μέσα στην 1^η παιδική χαρά), στήνουν «ναούς» κατανάλωσης και διασκέδασης καταργώντας όποια εργατικά δικαιώματα μας έχουν απομείνει (εργαζόμενος δέχτηκε σωματική και λεκτική επίθεση από το αφεντικό του «μικρό καφέ» όταν διεκδίκησε το μεροκάματό του), προασπίζουν τις επιχειρήσεις τους πληρώνοντας προστασία (πυροβολισμοί στη Βεάκη 17/6/18 μεταξύ μαφιόζων), κι όλα αυτά κάτω από την ομπρέλα της οικονομικής και κοινωνικής «ανάπτυξης» με το τοπικό κράτος να εκμεταλλεύεται τους ελεύθερους χώρους με όρους κερδοφορίας ελέγχου και κοινωνικού εκφασισμού.

Ούτε βήμα πίσω απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.
Ο Μοχάμετ αντιστάθηκε σε μια συνθήκη καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Μετανάστης και επισφαλής απέναντι στα αφεντικά και στους μπράβους επέλεξε το δρόμο της αξιοπρέπειας και του αγώνα. Η συλλογικοποίηση σε σωματεία βάσης, συνελεύσεις γειτονιάς και πολιτικές συλλογικότητες που δρουν οριζόντια και αδιαμεσολάβητα, η κοινωνική και ταξική μας συσπείρωση στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς και στις σχολές, σπάνε το φόβο και τη μοναξιά, χτίζουν σχέσεις αγώνα και αλληλεγγύης και μας ανοίγουν το δρόμο για σύγκρουση με την κυριαρχία. Αγωνιζόμαστε για γειτονιές χωρίς μπάτσους, φασίστες, μπράβους και αφεντικά, για μια κοινωνία που δε θα κοιτάει ο καθένας την πάρτη του, δε θα νιώθει μόνη και θα αντιστέκεται στη συνεχή υποτίμηση της ζωής μας μέχρι να καταργήσουμε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

ΚΑΜΙΑ – ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ -ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ – ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΑΞΙΚΑ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
sineleusiperisteri.espivblogs.net