ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΟΥΚΑΚΙΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=3yqR4mwk2ps&f…
2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΜΑΤΡΟΖΟΥ 45 ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ 21
Στις 11 Ιανουαρίου 2020, πραγματοποιήσαμε ανακατάληψη των κτηρίων της Ματρόζου 45 και της Παναιτωλίου 21. Μαζί με δεκάδες αλληλέγγυους/ες σπάσαμε, έστω προσωρινά, το καθεστώς της κρατικής τρομοκρατίας, υπερασπιζόμενοι/ες τα έργα μας και τα περιεχόμενα τους. Ένα μήνα μετά την εκκένωση όλων των κατειλημμένων κτηρίων στο Κουκάκι και τον τελείως άσχετο ξυλοδαρμό και σύλληψη του Ινδαρέ και των γιων του, εμείς μαζί με τα υπόλοιπα συντρόφια αποφασίσαμε να ανακαταλάβουμε τα σπίτια μας και να επιστρέψουμε στη γειτονιά μας. 23 συντρόφια που πιάστηκαν έξω από τα κτίρια και 13 που ήμασταν μέσα σ’αυτά είμαστε πλέον υπόδικοι. Κάναμε όμως αυτή την επιλογή πιστεύοντας οτι το σπάσιμο του φόβου της κρατικής παντοδυναμίας και η μετάδοση της αντίστασης στο άδικο και το παράλογο θα ήταν σε κάθε περίπτωση μια νίκη.
Καταλαμβάνουμε άδεια κτήρια γιατί δεν αποδεχόμαστε δημόσια και ιδιωτικά να σαπίζουν χωρίς καμία ευθύνη, ενώ την ίδια στιγμή, υπάρχουν τόσες πολλές ανάγκες για στέγη και ανοιχτούς κοινωνικούς χώρους. Κάνουμε κατάληψη για να υπάρχει δωρεάν στέγη, ρεύμα και νερό ώστε να μην μένουμε στο δρόμο ή για να μην ξοδέψουμε όλη μας τη ζωή σε μια σκατοδουλειά και στους μισθούς πείνας προκειμένου να ανταποκριθούμε στα πανάκριβα ενοίκια και τους λογαριασμούς. Στις στεγαστικές καταλήψεις στο Κουκάκι υπήρχαν δομές προσφοράς ρούχων και φαγητού, δημόσιου λουτρού και πλυντηρίου. Επίσης φτιάξαμε βιβλιοθήκες και πραγματοποιήσαμε δεκάδες εκδηλώσεις τόσο για την κοινωνική όσο και προσωπική μας αυτομόρφωση και ψυχαγωγία. Τα κτίρια ήταν ανοιχτά στην γειτονιά και στα 3 χρόνια που υπήρξαν δεν αρνηθήκαμε ποτέ την είσοδο σε κανέναν.
Εκεί μέσα οργανωθήκαμε για να αντισταθούμε στο σάπιο σύστημα που βυθίζει την κοινωνία και το κάθε άτομο στην μιζέρια. Εκεί μέσα οργανώσαμε και εξωτερικεύσαμε τις προτάσεις και τις δράσεις μας για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η γειτονιά μας με την ξέφρενη τουριστικοποίηση, το airbnb και τα συνεπακόλουθα προβλήματα των κατοίκων που αδυνατούν πλέον να μείνουν στην γειτονιά τους. Από κεί μέσα βγαίναμε για να φροντίσουμε το λόφο Φιλοπάππου και να τον υπερασπιστούμε μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους και τα αγωνιζόμενα σχήματα των γύρω περιοχών. Μέσω μαζικών λαϊκών συνελεύσεων εναντιωνόμασταν στα επενδυτικά/κερδοσκοπικά συμφέροντα που ήθελαν ένα λόφο με περίφραξη, εισιτήριο και μαγαζιά.
Το εγχείρημα μας έδρασε και έξω από τις γειτονιές μας όπου μαζί με τον υπόλοιπο Αναρχικό / Αντιεξουσιαστικό χώρο σταθήκαμε απέναντι στις φυλακές, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την μπατσοκρατία, την εκμετάλλευση των εργαζομένων, την πατριαρχία και φυσικά το ρατσισμό και την φασιστική απειλή.
Από την συντήρηση και ανακαίνιση των σπιτιών μέχρι τις πολιτικές μας δράσεις, όλα παράγονταν στη βάση της ισότητας μεταξύ των ατόμων, τα οποία είτε αποφάσιζαν συλλογικά είτε έπαιρναν πρωτοβουλίες για να καλύψουν ανάγκες και επιθυμίες. Προσπαθήσαμε να απαλλαγούμε από καταναγκαστικές και ιεραρχικές σχέσεις και να καλλιεργήσουμε υπευθυνότητα και συντροφικότητα μεταξύ μας.
Όλα τα παραπάνω λοιπόν υπερασπιστήκαμε στις 11 Ιανουαρίου όπου το κράτος μαζί με τον στρατό του επιτέθηκαν εκ νέου στο εγχείρημά μας. Αυτά θα υπερασπιστούμε και στα δικαστήρια της Ευελπίδων όπου οι δικαστές θα μας κρίνουν βάσει μιας νομικής γλώσσας που είναι φτιαγμένη για να αναπαράγει το παρόν σύστημα και να στρέφεται εναντίον της απελευθέρωσης των φτωχών και των καταπιεσμένων.
Η εκδικητικότητα του κρατικού μηχανισμού όμως δεν σταματάει εκεί. Ο Μητσοτάκης, ο Χρυσοχοϊδης, δημοσιογράφοι-τσιράκια του συστήματος και μπάτσοι έχουν απαιτήσει δημόσια την αναβάθμιση των κατηγοριών της Ματρόζου 45 σε κακουργήματα παρεμβαίνοντας ανοιχτά στην δικαιοσύνη έχοντας μάλιστα στείλει 12 μπάτσους να καταθέσουν εναντίον μας με δικηγόρο πολιτικής αγωγής τον Θάνο Πλεύρη, βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και γνωστό ακροδεξιό. Είναι λοιπόν μια δίκη πέρα για πέρα πολιτική.
Στις 2 Νοεμβρίου και στις 4 Δεκεμβρίου απέναντι στην οργανωμένη κρατική εκδικητικότητα και την παρουσία των τραμπούκων της ΕΛ.ΑΣ και των κυβερνητικών τους εκπροσώπων χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη του κόσμου του αγώνα, εκεί όπου θα υπερασπιστούμε τα περιεχόμενα και τις πράξεις μας.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΝΟΜΙΜΟΣ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ
ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ!
Leave a Reply