Ένας χρόνος από τη μαζική δολοφονία στην Πύλο || Πορεία 14/6 στις 7μμ στα Προπύλαια

Ένας χρόνος από τη μαζική δολοφονία στην Πύλο Αγώνας ενάντια σε κράτη, κεφάλαιο, σύνορα

Ένα χρόνο πριν, τα ξημερώματα της Τετάρτης 14/6/2023, πραγματοποιήθηκε ακόμα μια κρατική-καπιταλιστική δολοφονία ανοιχτά της Πύλου, με σχεδόν 600 νεκρούς μετανάστες/ριες, όταν το λιμενικό βύθισε το αλιευτικό σκάφος «Adriana» που τους μετέφερε από τη Λιβύη. Μία δολοφονία που έρχεται να προστεθεί στην τεράστια μαύρη λίστα με πάνω από 28.000 νεκρούς, την τελευταία δεκαετία στη Μεσόγειο.

Το ναυάγιο της Πύλου αποτελεί συνδυαστικό αποτέλεσμα της κρατικής και καπιταλιστικής χρήσης και προώθησης του ρατσισμού, του πολεμικού σχεδιασμού των κρατών και των συνοριακών πολιτικών της ΕΕ Δεν μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλλο. Οι μετανάστες/ριες να αναγκάζονται μέσα σε αυτές τις συνθήκες να περάσουν από όλο και πιο επικίνδυνες διαδρομές, βρισκόμενες απέναντι στις δολοφονικές ενέργειες του Ελληνικού Λιμενικού.

Ταυτόχρονα, το κράτος στοχοποίησε, χωρίς στοιχεία και με πλαστές καταθέσεις, 9 από τους διασωθέντες βρίσκοντας στο πρόσωπό τους κάποια εξιλαστήρια θύματα για να συγκαλύψει τη δολοφονική του στρατηγική και κατηγορώντας τους ως διακινητές. Η μηντιακή φιγούρα του “διακινητή” που δημιουργεί έναν διαχωρισμό μεταξύ «μεταναστών-θυμάτων» και «μεταναστών-εκμεταλλευτών», είναι εντελώς άτοπη. Δεν υπάρχει κανένας «διακινητής», παρά μόνο κρατικές επιθέσεις και επαναπροωθήσεις. Έπειτα από σχεδόν ένα χρόνο εγκλεισμού σε διάφορες φυλακές της χώρας, στις 21/05/2024 το Τριμελές Εφετείο Καλαμάτας δήλωσε αναρμόδιο να κρίνει την υπόθεση.

Οι μετανάστριες και μετανάστες συνεχίζουν να αγωνίζονται απέναντι σε μια απάνθρωπη καθημερινότητα που βιώνουν από τη στιγμή που περνάνε τα σύνορα. Από την υποβάθμιση, εξαθλίωση, περιθωριοποίηση και εκμετάλλευσή τους μέχρι την εξόντωση όσων περισσεύουν, το ελληνικό κράτος, όπως και κάθε κράτος, εφαρμόζει μια κατασταλτική στρατηγική απέναντι στους/ις μετανάστες/ριες. Μια στρατηγική που παραμένει σταθερή ανεξαρτήτου κυβέρνησης. Με επιχειρήσεις σκούπα στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλες πόλεις. Με επαναπροωθήσεις και βυθίσεις σκαφών στο Αιγαίο με επεκτάσεις και θωρακίσεις του φράχτη στον Έβρο. Στις 10 Απριλίου το νέο σύμφωνο μετανάστευσης της ΕΕ, το οποίο συνυπογράφηκε και από την Ελλάδα, εντείνει την επίθεση στις μετανάστριες-ες:

• Οι εισερχόμενοι θα παραμένουν στα σύνορα της ΕΕ για 7 ημέρες χωρίς δικαιοδοσία ή πρόσβαση στο νομικό σύστημα, όπου θα αποφασίζεται η τύχη τους.

• Ετησίως, μόνο 30.000 μετανάστες θα γίνονται δεκτοί στην ΕΕ μέσω ποσόστωσης, ενώ τα κράτη που δε θα δέχονται τον αριθμό που τους αντιστοιχεί θα πληρώνουν 20.000 ευρώ το άτομο για να τους φιλοξενήσει κάποιο άλλο κράτος.

• Μόνο το 2023, 1,3 εκατομμύρια άτομα ζήτησαν άσυλο, η οδηγία τα 30.000 φιλοξενούμενα άτομα είναι μόλις ένα μικρό μέρος του συνόλου, με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι να επαναπροωθούνται χωρίς νομική προστασία.

• Ο τροποποιημένος κανονισμός Eurodac ορίζει μία προκαταρκτική διαδικασία για την ταχεία εξέταση του προφίλ ενός αιτούντος άσυλο και την συλλογή βασικών πληροφοριών όπως η εθνικότητα, η ηλικία, τα δαχτυλικά αποτυπώματα και η εικόνα του προσώπου. Η βάση δεδομένων θα περιλαμβάνει επίσης ελέγχους υγείας και ασφάλειας.

• Τρεις ημέρες μετά την ψήφιση του νέου συμφώνου, 15 κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, ζήτησαν περαιτέρω σκλήρυνση των μέτρων, ενώ η Αγγλία έχει ήδη εφαρμόσει συμφωνία για τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης στη Ρουάντα για τη μεταφορά μεταναστών, ανεξαρτήτως εθνικότητας.

Η δολοφονική πολιτική ΕΕ, Frontex και ΝΑΤΟ είναι αυτή που ξεριζώνει εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο: από την αποικιοκρατική παρέμβαση των Γάλλων στη Νέα Καληδονία, το μέτωπο της Ουκρανίας μέχρι και τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη από το Ισραηλινό κράτος. Απέναντι στην κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα οι μετανάστες και μετανάστριες αντιστέκονται. Συγκεκριμένα, στις 26 Φεβρουαρίου, φυλακισμένοι μετανάστες στο κέντρο κράτησης Κορίνθου ξεκίνησαν απεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι για την κράτησή τους και απαιτώντας την απελευθέρωσή τους. Σε μια προσπάθεια να σπάσει την αντίστασή τους, το κράτος απειλεί επανειλημμένα τους απεργούς, έχει κατασχέσει τα κινητά τους τηλέφωνα, και έχει μεταφέρει πολλούς από αυτούς σε άλλα κέντρα κράτησης (ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ) όπως στην Αμυγδαλέζα και στη Δράμα, βάζοντας κάποιους στην απομόνωση και καταστέλλοντας βίαια εσωτερικές διαμαρτυρίες. Στις 20 Μαίου, 58 κρατούμενοι κυρίως από την Αίγυπτο ξεκινούν απεργία πείνας στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Αμυγδαλέζας, απαιτώντας την απελευθέρωσή τους και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Ταυτόχρονα, ακολούθησε απεργία από τις μετανάστριες-εργάτριες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην επιχείρηση GI Express, καταγγέλλοντας περιπτώσεις αορατοποιημένης ρατσιστικής-ταξικής εκμετάλλευσης από μεγάλες πολυεθνικές όπως JUMBO, ZARA, LIDL και άλλες. H GI express είναι μιά μεγάλη επιχείρηση συσκευασίας και φορτοεκφόρτωσης που βρίσκεται στην περιοχή της Μάνδρας και μεταξύ των εργαζομένων που απασχολεί, βρίσκονται μετανάστες/στρίες από τα camp της Ριτσώνας, του Σχιστού, ίσως και από αλλού. Οι εργάτες/τρίες δουλεύουν για αυτήν υπό καθεστώς «μαύρης» εργασίας, είτε με συμβάσεις που δεν ανταποκρίνονται στους όρους με τους οποίους εργάζονται.

Η αλληλεγγύη στους/ις μετανάστ(ρι)ες περνά μέσα από τον πόλεμο σε κάθε μορφή πατριωτισμού, εθνικισμού, ρατσισμού και μιλιταρισμού. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες/α στους αγώνες μεταναστών/ριων, μέσα από κοινούς αγώνες. Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα και έθνη, χωρίς εκμετάλλευση και εξουσία.

Κάλεσμα σε συγκέντρωση–πορεία 14 Ιουνίου στις 19:00 στα Προπύλαια

Στον φράχτη του Έβρου, στον πάτο του Αιγαίου χτίζεται η ασφάλεια του κάθε Ευρωπαίου

Ανοιχτή συνέλευση αναρχικών και συντρόφων-ισσων για την κρατική-καπιταλιστική δολοφονία στην Πύλο