Η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και η καθημερινή υποτίμηση της ζωής των εκμεταλλευόμενων οξύνεται με την ανεργία, την απλήρωτη εργασία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τη λεηλασία του κοινωνικού πλούτου και τη μείωση του προσδόκιμου ζωής. Η βαρβαρότητα συνεχίζεται και θα ενταθεί με την εφαρμογή νέων μέτρων. Παράλληλα ένας κοινωνικός διαχωρισμός εντός της τάξης μας είναι σε εξέλιξη. Μιλάμε για τους μετανάστες, μετανάστριες και πρόσφυγες, όπου εκτοπίστηκαν από τις χώρες τους όταν τα ισχυρά κράτη με τους μηχανισμούς τους, η εγχώρια κυριαρχία και οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί αποφάσισαν με πολέμους, «επενδύσεις» και στήριξη στους ντόπιους ηγεμόνες να τους λεηλατήσουν, ισοπεδώσουν και δολοφονήσουν, εξαθλιώνοντας ολόκληρους πληθυσμούς από τη Μ. Ανατολή, Ασία και Αφρική. Στο ταξίδι τους για να φθάσουν στον «ευρωπαϊκό παράδεισο» διακινδυνεύουν τη ζωή τους περνώντας από διακινητές, στρατούς, φράκτες και τον υγρό τάφο της Μεσογείου. Όμως η εξουσία εφαρμόζει μεθόδους που θα χρησιμοποιηθούν στο μέλλον ενάντια σε όλους τους καταπιεζόμενους-εκμεταλλευόμενους. Απομόνωση και καταστολή για τη διατήρηση και διαχείριση ενός μεγάλου εφεδρικού στρατού κοινωνικά αποκλεισμένων έως ότου και στο βαθμό που αυτοί θα χρησιμοποιηθούν ως ευάλωτο, αναλώσιμο και φτηνό εργατικό δυναμικό σε όποια χώρα ζήσουν.
Τα στοιχεία της μεταναστευτικής πολιτικής της Ευρώπης – φρούριο και του ελληνικού κράτους είναι αποκαλυπτικά:
Πάνω από 50 στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλη τη χώρα, 5.000 δολοφονημένοι στη Μεσόγειο το 2016, 10.700 απελάσεις από τις οποίες 908 προς την Τουρκία το 2016. 4 απόπειρες αυτοκτονίας εξαιτίας των φρικτών συνθηκών τον τελευταίο μήνα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης (και όχι κέντρα υποδοχής, φιλοξενίας, hotspots ή οτιδήποτε άλλο ευφάνταστο), 5 νεκροί από κακουχίες και αναθυμιάσεις.
Απελάσεις χωρίς να εξεταστούν καν οι αιτήσεις ασύλου. Με δόλιο τρόπο αστυνομικές αρχές, FRONTEX και ΜΚΟ εξαπατούν τους μετανάστες και αντί για την Ευρώπη, τους επαναπροωθούν στις χώρες απ’ όπου έφυγαν. Εγκλωβισμός στα νησιά χωρίς διακαιώματα, στοίβαγμα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε απάνθρωπες συνθήκες οριακής απομόνωσης, μακριά από κατοικημένες περιοχές, μεταξύ ζωής και θανάτου. Οι ΜΚΟ έχουν αναλάβει εξ’ ολοκλήρου τη συστημική διαχείριση της μεταναστευτικής πολιτικής. Ακροδεξιές συμμορίες και “ευυπόληπτοι” ρατσιστές βρίσκουν πεδίο δράσης. “Φιλήσυχοι” πολίτες που νοιάζονται μόνο για το τομάρι τους και φοβούνται μην ξεβολευτούν, στοχοποιούν για οτιδήποτε τους μετανάστες. Οι υπουργοί, οι υπεύθυνοι του κράτους και τα ΜΜΕ παρόλα αυτά διαβεβαιώνουν ότι δήθεν οι εγκλωβισμένοι δεν περνάνε άσχημα. Την ίδια μέρα έχουμε θάνατο μετανάστη μέσα σε κελί του κέντρου μεταγωγών στην Π. Ράλλη λόγω αδιαφορίας περίθαλψής του.
Οι πολιτικές λοιπόν που κρατάνε μακριά και αόρατους τους μετανάστες, κρατάνε και τα παιδιά τους εκτός σχολείου και εκπαιδευτικής διαδικασίας. Γιατί η λειτουργία απογευματινών δομών με χαρακτηριστικά γκετοποίησης, μέσω των ΜΚΟ, με ελαστικές σχέσεις εργασίας για τους εκπαιδευτικούς, χωρίς επαφή των παιδιών αυτών με άλλα συνομήλικά τους, ενισχύουν και οδηγούν τα παιδιά και τους γονείς τους να εμπεδώσουν μία συνθήκη περιθωριοποίησης για την οποία τους προορίζουν να ζήσουν όλη τη ζωή τους. Γιατί τα απογευματινά τμήματα μόνο για “εμβολιασμένα προσφυγόπουλα” ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, αλλά ο ορισμός της ξενοφοβίας και του εκφασισμού της κοινωνίας.
Για παιδαγωγικούς αλλά και κοινωνικούς λόγους προτάσσουμε τη φοίτησή τους στα πρωινά σχολεία ισότιμα με όλα τα παιδιά χωρίς κανέναν διαχωρισμό. Ενώ ο ρόλος του σχολείου στην καπιταλιστική κοινωνία είναι ιδεολογικός και ταξικός, μόνο έτσι μπορούν να μάθουν τη γλώσσα και να κοινωνικοποιηθούν μέσω της καθημερινής επαφής με τα άλλα παιδιά, αλλά και για να υπάρξει έμπρακτη αντιρατσιστική κοινωνική διαπαιδαγώγηση και αποδοχή της διαφορετικότητας.
Ισχυρίζονται ότι από το Σεπτέμβρη τα προσφυγόπουλα θα ενταχθούν κανονικά στο σχολείο (όπως έλεγαν και για τις σκηνές ότι είναι μία προσωρινή λύση). Ψέμα. Δεν πρόκειται οι ΜΚΟ και όσοι ξεκοκαλίζουν τα ΕΣΠΑ να αφήσουν τέτοιο φαγοπότι. Από την άλλη, εγχαράσσουν στη συνείδηση των μεταναστών ότι είναι στον πάτο και εκεί θα μείνουν ακόμη και τα παιδιά τους.
Από τα 700 παιδιά σχολικής ηλικίας του στρατοπέδου Σκαραμαγκά μόνο τα 250 θα πάνε στα απογευματινά τμήματα (και αυτό στη μέση της σχολικής χρονιάς) εκ των οποίων τα 80 παιδιά στο 13ο και 33ο δημοτικό και τα 60 στο 8ο γυμνάσιο Περιστερίου.
Υποδεχόμαστε τα παιδιά στα σχολεία και τους γονείς τους στις γειτονιές μας. Στεκόμαστε εχθρικά απέναντι στις φιλανθρωπικές φιέστες δημάρχων, βουλευτών, κομμάτων, που δήθεν τα καλωσορίζουν ενώ στην πραγματικότητα τα απομονώνουν και τρέφουν το ρατσισμό και το διαχωρισμό. Είμαστε αλληλέγγυες-οι στους πρόσφυγες, μετανάστες-μετανάστριες και αγωνιζόμαστε για να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να μετακινηθούν ελεύθερα στη χώρα που επιθυμούν και να μην απελαθούν στη φτώχεια, τον πόλεμο και το θάνατο. Χτίζουμε μαζί κοινότητες αγώνα και αντίστασης ενάντια στην καπιταλιστική επίθεση, την εκμετάλλευση, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, την ξενοφοβία, το ρατσισμό και το φασισμό.
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ
ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ
ΜΑΖΙ ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΜΑΖΙ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ, ΜΑΖΙ ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ
Leave a Reply