Κανένα κάτεργο δεν θα μείνει αόρατο!

Η εργοδοσία της ιδιωτικής κλινικής Νέο Αθήναιον στο Παγκράτι είναι υπεύθυνη για τη λειτουργία της ως κάτεργο. Ο μεγαλομέτοχος Μιχάλης Χριστοφορίδης και η διευθύνουσα σύμβουλος Άννα Τσαρουχά κρατούν 100 περίπου εργαζομένους (γιατρούς, νοσηλευτές, διοικητικούς, προσωπικό καθαρισμού, μάγειρες) απλήρωτους για πάνω από 12 μήνες , ενώ δεκάδες εργαζόμενοι βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας εδώ και χρόνια χωρίς να τους έχουν αποδοθεί τα δεδουλευμένα, αν και έχουν δικαιωθεί με δικαστικές αποφάσεις. Παρά τα καθημερινά έσοδα της κλινικής και τις δόσεις που αποταμιεύει από τον ΕΟΠΠΥ, η εργοδοσία συνεχίζει να πληρώνει επιλεκτικά «κάποιους εργαζομένους» και προμηθευτές. Παράλληλα, επικαλείται την «άσχημη οικονομική κατάσταση της κλινικής» για να εισαχθεί στο άρθρο 106 β περί εξυγίανσης, ώστε να αναλάβει το κράτος τη διευθέτηση των χρεών και των λαμογιών του Χριστοφορίδη. Στο πλάι τους το υπουργείο εργασίας της κυβερνώσας αριστεράς που βγάζει δακρύβρεχτες ανακοινώσεις για τους απλήρωτους εργαζομένους, δηλώνει, ότι η κλινική είναι καθ΄όλα ΈΚΝΟΜΗ, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Με τη στάση του επιτρέπει τα κραυγαλέα φαινόμενα εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Εδώ και μήνες, η χυδαία στάση των μηχανισμών του υπουργείου εργασίας αποδεικνύει τον πραγματικό ρόλο των κρατικών θεσμών σε σχέση με τα συμφέροντα των εργαζομένων, ενώ παράλληλα αναδεικνύει και το τέλμα των εργατικών διεκδικήσεων που περιορίζονται στη συνδικαλιστική νομιμότητα και τη συνδιαλλαγή μέσω της θεσμικής οδού.

Επιπλέον, η κλινική λειτουργεί ως πλυντήριο εργαζομένων με «παραιτήσεις» παλιών εργαζομένων-πρόσληψη νέων με πετσοκομμένα δικαιώματα. Παρά τον φόβο και την απογοήτευση που επικρατεί σε πολλούς χώρους δουλειάς, όπως και στην κλινική Νέο Αθήναιον μια χούφτα πρώην και νυν εργαζομένων έχουν σηκώσει κεφάλι και διεκδικούν συλλογικά τα δεδουλευμένα σπάζοντας τον κατακερματισμό στους κόλπους των εργαζομένων. Μερικοί μάλιστα από αυτούς έχουν επιτύχει και δικαστικώς την καταδίκη των εργοδοτών για την καταβολή των δεδουλευμένων. Και βέβαια, απέναντί τους βρίσκεται η εργοδοσία με όλους τους μηχανισμούς της: τους ρουφιάνους της στην κλινική που αποπροσανατολίζουν, τους μπράβους της διεύθυνσης που εκφοβίζουν όπως τον κ. Θεόδωρο ΓΙΑΝΝΑΡΟ, τέως Διοικητή του Π.Ν «ΕΛΠΙΣ», την διευθύντριαΤσαρουχά που απειλεί, τρομοκρατεί, φτάνοντας μέχρι και σε χειροδικία εις βάρος όσων διεκδικούν τα εργασιακά τους δικαιώματα.

Κορύφωση των παραπάνω απαράδεκτων ενεργειών της εργοδοσίας είναι η εκδικητική απόλυση της αγωνιζόμενης εργαζόμενης που διεκδικεί τα δεδουλευμένα της, απόλυση η οποία αρχικά έγινε χωρίς την καταβολή ακόμα και της νόμιμης αποζημίωσης ούτε φυσικά των δεδουλευμένων της! Αυτό που φρόντισε να πράξει, ωστόσο, η κ. Τσαρουχά την ημέρα της απόλυσης είναι να ζητήσει μέσω των δικηγόρων της τη διενέργεια εισαγγελικής παραγγελίας για σύσταση στην εργαζόμενη για την «εχθρική» συμπεριφορά της, εγχειρίζοντας μάλιστα στην εισαγγελία έγγραφη αίτηση η οποία περιείχε σωρεία ψευδών και συκοφαντικών γεγονότων, που θα μπορούσαν κάλλιστα, όπως επισημαίνει στο κείμενο η εργοδοσία, να οδηγήσουν στην απόλυση της εργαζόμενης.

Η εργοδότρια στο ίδιο κείμενο συνομολογεί ότι οφείλονται στην εργαζόμενη δεδουλευμένα 20.000 ευρώ. Μετά την ενέργεια αυτή, τη Δευτέρα 21/3 πραγματοποιήθηκε δυναμική παρέμβαση στην κλινική, η οποία οργανώθηκε από τη συνέλευση αλληλεγγύης στους απολυμένους και απλήρωτους εργαζομένους και η οποία πλαισιώθηκε από αλληλέγγυους με αίτημα την άμεση καταβολή της αποζημίωσης στην απολυθείσα εργαζόμενη, αίτημα και το οποίο υλοποιήθηκε άμεσα με την καταβολή της πρώτης δόσης της αποζημίωσης και τη δέσμευση από την πλευρά της εργοδοσίας για την αποπληρωμή όλου του οφειλόμενου ποσού στο προσεχές διάστημα.

Η ταξική αλληλεγγύη σε όσους και όσες διεκδικούν συλλογικά και με αξιοπρέπεια τα αυτονόητα μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς είναι δεδομένη. Εξίσου δεδομένη είναι και η οργή μας απέναντι στα αφεντικά και τους ρουφιάνους τους που στήνουν μικρά και μεγάλα κάτεργα στις γειτονιές μας, βγάζοντας κέρδη πάνω στις πλάτες μας. Καλούμε τους κάτοικους των γειτονιών μας, εργαζομένους και ανέργους, ντόπιους και μετανάστες, να οργανώσουμε την ταξική μας αντεπίθεση ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, την απληρωσιά, τον φόβο και τον κατακερματισμό. Στο Νέο Αθήναιον και παντού! Καμιά αυθαιρεσία δεν θα μείνει αναπάντητη!

ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΗΣ ΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΝΕΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ