Η αλληλεγγύη ούτε πουλιέται ούτε αγοράζεται
Την 1η Δεκεμβρίου 2012, ο δήμος Περιστερίου σε συνεργασία με τον Εμπορικό Σύλλογο, διοργανώνει συλλογή τροφίμων. Σε κομβικά σημεία της πόλης αναρτήθηκαν πανό, για την προβολή και τη γνωστοποίηση της πρωτοβουλίας αυτής. Επιλέχτηκε, βέβαια, ένας ιδιαίτερος τρόπος, καθώς στα χλιδάτα αυτά πανό, η ανακοίνωση της ημερομηνίας της εκδήλωσης συνοδεύεται τόσο από δακρύβρεχτες φωτογραφίες ηλικιωμένων και παιδιών, όσο και από διαφημίσεις επιχειρήσεων της πόλης.
Η κίνηση αυτή δεν είναι τυχαία. Σε καιρούς βαθιάς οικονομικής ύφεσης, οι δήμοι έχουν αναλάβει να παίξουν το ρόλο του κοινωνικά ευαίσθητου κράτους. Είτε από τους δήμους είτε την εκκλησία, τα ΜΜΕ, τις ΜΚΟ, τα κόμματα και τις φασιστικές συμμορίες, ξεφυτρώνουν όλο και πιο συχνά συγκεντρώσεις τροφίμων, κοινωνικά παντοπωλεία ή ιατρεία, με θεσμικό πάντα χαρακτήρα. Στόχος αυτών των κινήσεων, είναι η αυτοπροβολή των τοπικών παραγόντων και η παρουσίαση τους ως “σωτήρες”, απέναντι στα κοινωνικά προβλήματα που και οι ίδιοι – ως μέρος του καπιταλιστικού συστήματος- δημιουργούν. Την ίδια ώρα που υποβαθμίζουν την ζωή χιλιάδων ανθρώπων (κλείσιμο βασικών υποδομών, καταστροφή δημόσιων χώρων κ.α.) μοστράρουν με αυτό τον τρόπο την “ανθρωπιά” τους, ότι δήθεν βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι και ότι όλοι μαζί -κράτος, δήμος, αφεντικά κι εργαζόμενοι- θα βγούμε από την κρίση.
Η παρουσία χορηγών σε αυτά τα πανό, καθιστά την πρωτοβουλία αυτή ακόμα πιο προβληματική και επικίνδυνη.
Πρώτον, αποκρύπτει το γεγονός ότι ο δήμος παίρνει χρήματα από την ΕΕ και τα κρατικά ταμεία για “κοινωνική αλληλεγγύη”. Αν, λοιπόν, την εν λόγω κίνηση τη χρηματοδοτούν οι επιχειρηματίες, τα παραπάνω ποσά που απορροφούνται;
Δεύτερον, η διαφήμιση επιχειρήσεων για μια τέτοια πρωτοβουλία, μετατρέπει την “αλληλεγγύη” σε εμπορεύσιμο προϊόν. Το κοινωνικό πρόσωπο των επιχειρήσεων ενισχύεται, αποτελεί όμως μόνο τη βιτρίνα. Ανάγκη των αφεντικών είναι η συνέχιση της κερδοφορίας τους και μια “αλληλέγγυα” χορηγία κρύβει αποτελεσματικότερα την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, που είναι η σκληρή εκμετάλλευση των εργαζομένων τους. Άραγε πόσο “αλληλέγγυες” είναι οι απολύσεις, το πετσόκομμα των μισθών, η ανασφάλιστη εργασία και η εργοδοτική αυθαιρεσία; Είναι πραγματική ειρωνεία να εμφανίζεται, δίπλα από τον “εξαθλιωμένο” παππού, η λεζάντα για σουβλάκια ή ακόμη και η λεζάντα ενός οπλοπωλείου!
Αναμφίβολα, ο κρατικός μηχανισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τις κάθε είδους επιχειρηματικές δραστηριότητες. Δήμος και αφεντικά συνεργάζονται στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Δεν υφίσταται αλληλεγγύη από τους καταπιεστές προς τους καταπιεζόμενους. Αντιθέτως, τα αφεντικά με τους μηχανισμούς τους καταπολεμούν τη δημιουργία αλληλέγγυων εγχειρημάτων από τα κάτω. Πώς είναι δυνατόν οι κρατικοδίαιτοι τοπικοί άρχοντες και οι εργοδότες να επικαλούνται τις πραγματικές ανάγκες των παραληπτών της βοήθειας, τη στιγμή που οι ίδιοι δεν έχουν βιώσει ούτε στο ελάχιστο ανάλογες συνθήκες;
Η λογική της illustration κοινωνικής ευαισθησίας, θα μας βρίσκει πάντα αντίθετους. Η αλληλεγγύη ούτε πουλιέται ούτε αγοράζεται. Παράγεται μέσα από τις ισότιμες και ουσιαστικές σχέσεις μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και παίρνει νόημα από τον αγώνα ενάντια στο σύστημα. Αντιπαλεύοντας τον ατομικισμό, χτίζεται με την καθημερινή συνεργασία και αλληλοβοήθεια στη γειτονιά, στο σχολείο, στο χώρο εργασίας, στο δρόμο.
Απέναντι στην ελεημοσύνη και τη φιλανθρωπία των αφεντικών, των δήμων και των χορηγών, απαντάμε συλλογικά και αυτοοργανωμένα δημιουργώντας κοινωνικές δομές για την τροφή, την υγεία, τη γνώση, τον πολιτισμό, για τη ζωή μας. Για να χτίσουμε την κοινωνία που μας ανήκει, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΕΜΠΤΗ, ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ, ΣΤΙΣ 20.00
sineleusiperisteri.blogspot.com
Εξαιρετικό το κείμενο!«Περί Δικτύου οικογενειακής αλληλεγγύης για το Παιδί στον Βόλο»Οι επιταγές του Οργανισμού για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και η συνταγματική επιταγή για την προστασία της παιδικής ηλικίας, είναι καθήκον των θεσμοθετημένων φορέων της πολιτείας και του "υποτιθέμενου" κοινωνικού κράτους, που πληρώνεται από τους φορολογούμενους πολίτες αυτής της χώρας.Η δημιουργία ενός Δικτύου Οικογενειακής Αλληλεγγύης για το παιδί, μεταφέρει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις της πολιτείας στους ιδιώτες πολίτες, με το μανδύα της φιλανθρωπίας και της εξάρτησης.Η απάντηση στην κρίση δεν μπορεί να έρθει από την οικογένεια που βιώνει η ίδια την κρίση, ούτε από τις προσπάθειες που κάνουν να διατηρήσουν την κοινωνική συνοχή, που τόσο φοβούνται.Η μετακύλιση των ευθυνών τους (κυβέρνηση, εκκλησία, δήμος) στις πλάτες του λαού, που βρίσκεται σε καθεστώς διαρκούς εξαθλίωσης, με τη δημιουργία υποτιθέμενων δικτύων αλληλεγγύης ιδιωτών χορηγών, δεν πρόκειται να ξεπλύνει την αποκλειστική τους ευθύνη για τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής, που τόσο φοβούνται, γιατί θα τους έρθει μπούμερανγκ!Ανδρέας ΞηρομερίτηςΜέλος Ανοιχτής Συνέλευσης Μαγνησίαςhttp://denplirono-anatropi.blogspot.gr/2012/11/blog-post_5841.html