[Αναδημοσίευση από: https://synsquat.blackblogs.org/]
Στις 2 Νοέμβρη, καλούμε συντρόφους και συντρόφισσες από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο να δείξουν την αλληλεγγύη τους και να ενώσουν τις φωνές τους με καλέσματα, πορείες και πολύμορφες δράσεις.
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ / 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 12:00
Ο μεταναστευτικός πληθυσμός υποτιμάται και εξουδετερώνεται σε όλους τους τομείς της ζωής του. Για να ξεφύγουν από το πόλεμο ή/και την φτώχεια βαίνουν στις διαδρομές της προσφυγιάς σε θάλασσα και στεριά, στις τρισάθλιες συνθήκες των στρατοπέδων συγκέντρωσης, τύπου Μόρια, όπου η εξαθλίωση και ο θάνατος πολλές φορές αποτελούν μονόδρομο. Αν επιβιώσουν, ακολουθεί ο πόλεμος από τους μπάτσους στις γειτονιές που ζουν και εργάζονται. Δολοφονίες και ξυλοδαρμοί στα Α.Τ., εξακριβώσεις και οι συλλήψεις που καταλήγουν σε μακροχρόνιες κρατήσεις, εξαφανίσεις και απελάσεις. Στη δουλειά τσακίζονται στην εκμετάλλευση χωρίς κανένα όριο, αφού αποτελούν το πιο αόρατο κομμάτι των εργαζομένων. Η εργασιακή υποτίμηση συνοδεύεται από έναν συνολικό αποκλεισμό από δομές εκπαίδευσης, υγείας και γενικών υπηρεσιών.
Ταυτόχρονα η βιομηχανία των μκο, που δραστηριοποιείται τόσο εντός όσο και εκτός των στρατοπέδων συγκέντρωσης έχει καταστεί από τις πιο κερδοφόρες και τις πιο αναπτυσσόμενες για τον ελληνικό καπιταλισμό. Για όλα αυτά τα ευρωπαϊκά κονδύλια δεσμοφύλαξης μαίνεται μια σύγκρουση μεταξύ του ελληνικού και του τουρκικού κράτους για το ποιος ανθρωποφύλακας θα αρπάξει περισσότερα.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες οι μετανάστες/-τριες αντιστέκονται και εξεγείρονται. Στις πόλεις συμβαδίζουν και οργανώνονται με τα κινήματα αλληλεγγύης και βρίσκουν καταφύγιο στις δομές τους. Δομές αλληλεγγύης όπως οι καταλήψεις που φιλοξενούσαν εκατοντάδες μετανάστες/-τριες, καταλήψεις οι οποίες εκκενώθηκαν και οι κάτοικοί τους μεταφέρθηκαν στα κολαστήρια του κράτους. Ευρύτερα, οι χώροι αγώνα και αλληλεγγύης, πέρα από τις αμέτρητες ανάγκες που καλύπτουν, αποτελούν τόποι οργάνωσης των καταπιεσμένων και ουσιαστικό ανάχωμα απέναντι στα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου. Οι χώροι αγώνα είτε ως καταλήψεις και στέκια είτε ως δημόσιοι χώροι, χωριά και ολόκληρες γειτονιές όπως τα Εξάρχεια έδρασαν ενάντια στην περαιτέρω υποβάθμιση των ζωών μας και την αστυνομοκρατία.
Ξεκινώντας από την κυβέρνηση του Σύριζα και συνεχίζοντας με την ΝΔ ο καπιταλιστικός και κρατικός μηχανισμός βρίσκεται σε ανασυγκρότηση προωθώντας άκρως ισοπεδωτικά αναπτυξιακά σχέδια τόσο για το περιβάλλον όσο και για τις γειτονιές μας. Ως εκ τούτου οι κατασταλτικοί μηχανισμοί, επιτίθενται ανεξέλεγκτα αντιλαμβανόμενοι πως τόσο ο απόκληρος πληθυσμός των μεταναστών/-τριων όσο και οι χώροι αγώνα και οργάνωσης του καταπιεσμένου πολυεθνικού πληθυσμού, αποτελούν ουσιαστικό πρόβλημα για την υλοποίηση των σχεδίων που προωθούν τα αφεντικά τους.
Τα επιχειρηματικά συμφέροντα ντόπια και ξένα, βρίσκονται σε πλήρη συντονισμό με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και γι’ αυτό πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε συνολικά, υπερασπιζόμενοι/-ες για αρχή τους ανθρώπους και τις δομές που βάλλονται.
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΤΟΠΙΣΜΟ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Συνέλευση καταλήψεων, συλλογικοτήτων, διεθνιστών/τριών, μεταναστών-προσφύγων, αλληλέγγυων
Leave a Reply